Wg Dr Leona Chaitowa, który ma niemal 50 lat doświadczenia w pracy z pacjentami cierpiącymi na fibromialgię, ponad 90% z nich oddycha dysfunkcyjnie.
Biochemiczne i biomechaniczne zmiany będące konsekwencją zaburzeń wzorca oddychania mają wpływ na poziom bólu i zmęczenia w przebiegu fibromialgii.
Nieprawidłowe oddychanie i związane z nim m.in. słabsze dotlenienie tkanek i obniżony poziom CO2 zaostrzają ból związany z fibromialgią, szczególnie w górnej połowie ciała oraz sprzyjają powstawaniu powięziowych punktów spustowych.
Górny tor oddychania i nieprawidłowa praca przepony mają związek z bólami w okolicy miednicy i dolegliwościami ze stronu układu moczowo-płciowego.
Zaburzenia wzorca oddychania nasilają napady lęku, a te z kolei nasilają nieprawidłowe oddychanie – błędne koło.
Objawy fibromialgii są u wielu pacjentek bardziej nasilone w fazie lutealnej cyklu, kiedy układ hormonów płciowych w sposób naturalny bardziej sprzyja hiperwentylacji.
Efektem 8 i 12 tygodniowych treningów z udziałem pacjentów cierpiących na fibromialgię była znacząca poprawa, obniżenie poziomu bólu i zmęczenia oraz poprawa jakości i ilości snu.
Przywrócenie prawidłowego wzorca oddychania i osiągnięcie wyraźnej poprawy, u osób cierpiących na fibromialgię, wymaga cierpliwości i systematycznych ćwiczeń przez kilka do kilkunastu tygodni.
